સાદી ભાષામાં કહું તો મોમોઝ એટલે એકદમ પાતળી મેંદાની પુરીમાં પૂરણ ભરી બાફીને તૈયાર થતા ઘૂઘરા, જે ઔપચારિક રીતે તિબેટિયન ડિશ છે. 1960ના દાયકામાં તે તિબેટીયન લોકો દ્વારા ભારતમાં લાવવામાં આવ્યા હોવાના તારણ છે, જ્યારે કેટલાક માને છે કે તે કાઠમંડુના નેપાલ વેપારીઓએ સિલ્ક રુટ ની મુસાફરી દરમિયાન આપેલી ભેટ છે. તદુપરાંત, અરુણાચલ પ્રદેશમાં મોમોઝ એ રાજ્યના પરંપરાગત ભોજનનો મહત્વનો ભાગ છે, જે તેને અરુણાચલની ખાસિયત સાથે સાંકળે છે. 1990ના દાયકામાં હું જયારે બરોડા રહેતી, ત્યારે તિબેટીયન માર્કેટની બહાર મળતાં ચાઉમીન અને મોમોઝના લાજવાબ સ્વાદની મીઠી યાદો આજે પણ મારાં સ્મારણોમા તાજી છે. હવે મુદ્દાની વાત કરું તો આજના સ્માર્ટ સિટી અમદાવાદમાં, વિવિધ ખાણીપીણીના વિકલ્પો જોવા મળે છે, જેમાં આંતરરાષ્ટ્રીય વ્યંજનોમાં બર્મા, કોરિયન, જાપાનીઝ, ચાયનીઝ વગેરે રેસ્ટોરન્ટ્સ સાથે તિબેટ અને અરુણાચલના ખજાના પણ શામેલ છે. આજે વાત કરવાની છે અરુણાચલની આ બે બહેનોની, જેમણે એક વર્ષ અગાઉ અમદાવાદમાં વસવાટ કર્યો અને પોતાના રાજ્યના ઓથેન્ટિક મોમોઝને લોકપ્રિય બનાવ્યા. બંને બહેનો સવારે નોકરી કરે છે અને રાતના સમયે 8 થી 12 દરમિયાન “Seven Sister`s Momos” નામના સ્ટોલ પર શાકાહારી મોમોઝ વેચે છે.
ગુજરાતમાં રેસ્ટોરન્ટ્સ અને સ્ટ્રીટ ફુડ વિશે લખનારાઓમાં પૂજા સાંગાણીનું નામ જાણીતું છે. મિડ-ડે અખબારમાં લગલગાટ બે વર્ષ સુધી ખાઇ પીને મોજ નામની કોલમથી તેઓએ ગુજરાતી ફુડને સ્વાદ રસિયાઓ સમક્ષ રજૂ કર્યું ત્યારે હવે તેઓ ડિજિટલી સ્વાદની "જ્યાફત" આપણી સાથે શૅર કરશે. ફૂડી પૂજા ગાંધીનગરમાં જન્મ્યાં અને વડોદરામાં ઉછર્યાં. અંગ્રેજી સાહિત્યમાં માર્સ્ટર્સ કરનારા પૂજા ગુજરાતી અને અંગ્રેજી બંન્ને ભાષામાં કોન્ટેન્ટ રાઇટિંગ કરતાં આવ્યા છે. તે ફૂડ રાઇટર જ નહીં પણ ફૂડ બ્લોગર પણ છે અને સોશ્યલ મીડિયા સ્ટ્રેટેજિસ્ટ તરીકે પણ કામ કરે છે. ફૂડ બ્લોગર, ફૂડ લેખિકા અને સોશિયલ મીડિયા સ્ટ્રેટેજિસ્ટ તરીકે પોતાના અનુભવનો લોકોને લાભ આપે છે. તેઓ સોશ્યલ મીડિયા પર પણ પોતાના લખાણો મુકે છે તથા તેમના કામને પગલે બે એવોર્ડ પણ તેઓ મેળવી ચૂક્યાં છે. નવા રેસ્ટરન્ટ્સ ખૂલે કે કોઇ નવો ફૂડ ટ્રેન્ડ હોય તે અચૂક ત્યાં પહોંચે અને સ્વાદ રસિકોને માર્ગદર્શન પણ આપતા રહે છે. ચાલો માણીએ જ્યાફત. (તસવીરો – પૂજા સાંગાણી)
29 November, 2024 04:50 IST | Mumbai | Gujarati Mid-day Online Correspondent
