રુસ્તમના ચહેરા પર રહેલા નક્કર ભાવ જોઈને ભારત વૈદ્યને પરસેવો વળવાનું શરૂ થયું
ઇલસ્ટ્રેશન
‘ઑલમોસ્ટ આખો સૅમ્પલ ફ્લૅટ તૈયાર છે. હવે કસ્ટમરને પ્રૉબ્લેમ નહીં થાય.’ ઇન્ટીરિયર ડિઝાઇનર ભારત વૈદ્યે બિલ્ડર મહેશ મિસ્ત્રીની સામે જોયું, ‘સર, ફ્લૅટનું જે ઇન્ટીરિયર છે એ એવું સરસ તૈયાર થયું છે કે કસ્ટમર ટોકન દઈને જશે. તમે જોઈ લેજો...’
મહેશ મિસ્ત્રી ઊભા થયા.
ADVERTISEMENT
‘ચાલો, દેખાડો...’
ટેમ્પરરી લિફ્ટનો કોઈએ ઉપયોગ ન કરવો પડે એટલે ફર્સ્ટ ફ્લોર પર જ સૅમ્પલ ફ્લૅટ તૈયાર કરવાનો આઇડિયા ભારતે આપ્યો હતો. જોકે મનોજ મિસ્ત્રીને એવું નહોતું કરવું. અત્યાર સુધીના તેમને જે અનુભવ થયા હતા એ અનુભવના આધારે તેમને લાગતું હતું કે સૅમ્પલ ફ્લૅટ હાઇટ પર હોવો જોઈએ.
‘નહીં તો બને એવું કે ઑફિસ સ્ટાફ અને એન્જિનિયર્સ જ એ ફ્લૅટનો ઉપયોગ કરતા થઈ જાય અને બિલ્ડિંગ તૈયાર થાય ત્યાં સુધીમાં સૅમ્પલ ફ્લૅટ ખતમ થઈ જાય.’
‘તમારી વાત સાથે હું સહમત છું પણ...’
‘આ જે ‘પણ’ છે એ બહુ ખરાબ છે. માણસ સંમતિ દર્શાવ્યા પછી પણ દલીલ તો આ ‘પણ’ શબ્દ સાથે જ શરૂ કરે.’
‘ટેમ્પરરી લિફ્ટના ઉપયોગ પર મ્યુનિસિપાલટી ક્યારે પણ બૅન મૂકી દેશે. એવા સમયે હાઇટ પર ફ્લૅટ હશે તો કસ્ટમરને તમે ઉપર સુધી લઈ કેવી રીતે જશો?’ ભારત વૈદ્યે દલીલ કરી હતી, ‘બીજી વાત, સૅમ્પલ ફ્લૅટ તૈયાર થાય ત્યાં સુધીમાં ઓછામાં ઓછી ચાર હજાર આઇટમ આવશે, એ આઇટમને ઉપરના ફ્લૅટ સુધી લઈ આવવાનું કામ પણ અઘરું પડશે.’
‘પૉઇન્ટ છે.’ મનોજ મિસ્ત્રીએ તર્ક સ્વીકારી લીધો, ‘ઇન્ટીરિયરની ચીજવસ્તુ પહોંચાડવાનું કામ અઘરું નથી પણ જો ટેમ્પરરી લિફ્ટમાં વિઝિટરને લઈ જવાની મનાઈ આવી જાય તો થોડું અઘરું થઈ જાય.’
બે જ ટાવરના એ પ્રોજેક્ટના પહેલા માળે સૅમ્પલ ફ્લૅટ બનાવવાનું શરૂ કરવામાં આવ્યું અને ત્રણ મહિનામાં ફ્લૅટ તૈયાર થઈ ગયો.
આખા ફ્લૅટનું ઇન્ટીરિયર ફાઇનલી ચેક કરીને ભારત વૈદ્યે મનોજ મિસ્ત્રીને જાણ કરી અને મનોજ મિસ્ત્રી ફ્લૅટ જોવા માટે આવી ગયા. મનોજ મિસ્ત્રીનો આ મુંબઈમાં પાંચમો પ્રોજેક્ટ હતો. સસ્તી જમીન શોધીને જૉઇન્ટ વેન્ચર સાથે આગળ વધવાની મનોજ મિસ્ત્રીની જે બિઝનેસ સ્ટ્રૅટેજી હતી એણે મિસ્ત્રીને કામમાં સફળતા અપાવી હતી.
lll
‘પહેલાં આ જગ્યાએ બૅન્ક હતીને?’ ફ્લૅટમાં દાખલ થતાંની સાથે ભારતે કહ્યું, ‘મને એવું યાદ છે કે સાત-આઠ મહિના બૅન્ક રહી અને એ પછી બૅન્ક બીજે શિફ્ટ થઈ ગઈ. એવું જ હતુંને?’
ફ્લૅટમાં નજર કરતા મનોજ મિસ્ત્રીની નજર બીજી દિશામાં હતી એટલે ભારત જોઈ નહોતો શક્યો, બાકી તેને દેખાયું હોત કે મિસ્ત્રીની આંખોમાં ડર પ્રસરી ગયો છે.
lll
‘બધું પર્ફેક્ટ છે. બસ, પેલું જે હોલ છે એનું તાત્કાલિક કંઈ કરો.’ ફ્લૅટ જોઈને પાછા આવ્યા પછી મનોજ મિસ્ત્રીએ બીજી વખત તાકીદ કરી, ‘આ રીતે આપણે ફ્લૅટ નહીં દેખાડી શકીએ.’
‘અરે ડોન્ટ વરી સર. કલાકનું કામ છે. પ્લાસ્ટર ઑફ પૅરિસ ભરી દઈશું એટલે ખબર પણ નહીં પડે.’
‘શું ભરવું ને શું નહીં એ તમારે જોવાનું છે. મારી તો એટલી વાત છે. ફ્લૅટ કાલ સુધીમાં રેડી હોય.’
‘ડન.’
lll
‘સાલ્લું, આ ગજબ છે...’
સૅમ્પલ ફ્લૅટના હૉલની મેઇન દીવાલની બરાબર મધ્યમાં રહેલું કાણું ધ્યાનથી જોતાં ભારતની અકળામણ વધતી હતી. અત્યાર સુધી બધું પર્ફેક્ટ હતું અને જેવો તે ફ્લૅટ દેખાડવા માટે મનોજ મિસ્ત્રીને લઈને આવ્યો કે આ કાણું દેખાયું.
‘પડ્યું કેવી રીતે આ કાણું?’
ભારત હોલની બરાબર નજીક ગયો અને તેણે ધ્યાનથી એ જોયું. કાણું ખાસ્સું મોટું હતું. હથેળી આખી અંદર જતી રહે એ સાઇઝના એ કાણાની પાછળના ભાગમાં અંધારું હતું. ભારતે જઈને દીવાલની પાછળના ભાગમાં આવતા કિચનમાં નજર કરી પણ એ જગ્યાએ જરા પણ ખબર નહોતી પડતી કે ફ્રન્ટ ભાગમાં કાણું પડ્યું છે.
ફરી પાછા આવીને ભારતે પ્લાસ્ટર ઑફ પૅરિસની બૅગમાંથી થોડો પાઉડર લીધો અને એમાં પાણી નાખીને મિશ્રણ તૈયાર કર્યું. ધાર્યા કરતાં વધારે મિશ્રણ એ કાણામાં સમાઈ ગયું, પણ ફાઇનલી એ ભરાવાનું શરૂ થયું એવું ભારતને દેખાયું ત્યાં જ તેની પીઠ પાછળથી અવાજ આવ્યો.
‘એ નહીં ભરાય.’
ભારતે ઝાટકા સાથે પાછળ જોયું. તેની પીઠ પાછળ મનોજ મિસ્ત્રીનો પાર્ટનર અને આ જગ્યાનો મૂળ માલિક રુસ્તમ ડબ્બાવાલા ઊભો હતો.
‘એ કાણું ક્યારેય ભરાતું નથી.’
‘કેમ એવું?’
‘એમાં ભૂત રહે છે.’
ભારતના ચહેરા પર સફેદી પ્રસરી ગઈ અને રુસ્તમ તેની નજીક આવ્યો.
‘ભૂતે શ્વાસ લેવા માટે એ બનાવ્યું છે.’
‘તમે... તમે ખોટું બોલો છો...’
‘હું શું કામ ખોટું બોલું?’ રુસ્તમે માથું ધુણાવતાં કહ્યું, ‘મારી જગ્યા હતી તો મને ખબર જ હોયને કોણ ક્યાં રહે છે.’
રુસ્તમના ચહેરા પર રહેલા નક્કર ભાવ જોઈને ભારત વૈદ્યને પરસેવો વળવાનું શરૂ થયું. તેણે નજર દીવાલ પર રહેલા એ કાણા પર કરી અને એ જ સમયે તેના કાન સાથે ખડખડાટ હસવાનો અવાજ અથડાયો.
ભારતે ઝાટકાભેર અવાજની દિશામાં જોયું અને તેની આંખોમાં ગુસ્સો આવી ગયો.
રુસ્તમ હસતો હતો.
‘શું થવા ડિકરા... ગભરાઈ ગયોને?’
‘શું રુસ્તમ તમે પણ... ખોટેખોટી મગજની વાટ લગાડો છો.’
‘એકલો માણસ મજાક નહીં તો બીજું શું કરવા.’ રુસ્તમનું હસવાનું અટકતું નહોતું, ‘ગમ્યુંને, મારું કૉમેડી ગમ્યુંને?’
‘રુસ્તમજી તમારી આ કૉમેડી તમે કોઈ કસ્ટમર સાથે નહીં કરતા, નહીં તો તમારા એક પણ ફ્લૅટ વેચાશે નહીં ને જિંદગીભર આ પ્રૉપર્ટી ગળામાં પડી રહેશે.’
ભારત વૈદ્યને ખબર નહોતી કે તેના મોઢેથી નીકળેલા આ શબ્દો સત્યવચન બની રહેવાના છે.
lll
‘ભાઈ, આ કંઈ રીત થોડી છે. જે કામ કરવાનું કહ્યું એ જ કામ તમે કરો નહીં ને પાછા દાવા કરો કે કામ પતી ગયું.’ અકળામણ સાથે ટાવર Aના ૧૦૩ નંબરના ફ્લૅટમાંથી બહાર નીકળતાં મનોજ મિસ્ત્રીએ વૈદ્યની સામે જોયું, ‘તમે કહો છો કે કામ થઈ ગયું, ક્યાં થયું છે કામ? હું તો કદાચ જોવા પણ ન આવ્યો હોત. વિચારો, સીધું જ મેં કસ્ટમર માટે ઓપન કરી નાખ્યું હોત તો.’
‘સર, કામ પૂરું કરી નાખ્યું’તું.’ ભારત વૈદ્ય પોતે પણ મૂંઝાયેલો હતો કે આવું કેમ થયું, ‘હું એક શબ્દ ખોટો નથી બોલતો. રાતે ફરી કંઈક થયું હશે. અરે, રાતે નહીં. હું... હું અત્યારે આવીને પણ સૌથી પહેલાં એ જોવા માટે ગયો હતો. કાણું પર્ફેક્ટ રીતે બંધ થઈ ગયું છે એ જોયા પછી જ મેં તમને ફોન કર્યો. ખબર નહીં કેમ...’
‘એ જે હોય એ... પહેલાં તમે આ કામ પૂરું કરો ભાઈ. મારા દિવસો જાય છે.’
મનોજ મિસ્ત્રીની ગાડી રવાના થઈ ગઈ અને ભારત વૈદ્યની નજર બનતી આશિયાના સોસાયટીના ટાવર A પર સ્થિર થઈ.
‘આવું બને જ કઈ રીતે, મેં મારી સગી આંખે જોયું. અરે, હાથ ઠપકારીને બરાબર ચેક પણ કર્યું અને એ પછી પણ...’
lll
દીવાલમાં પડેલું એ કાણું હજી પણ એ જ સાઇઝનું હતું જે સાઇઝનું ગઈ કાલે હતું. ગઈ કાલે એમાં લગાવેલું પ્લાસ્ટર ઑફ પૅરિસ પણ ક્યાંય દેખાતું નહોતું.
આ કાણાનું હવે કરવું શું?
‘એમાં લાકડાના ટુકડા ભરી દઈએ.’
ભારતને વિચાર આવ્યો અને તે ઉતાવળા પગલે હજી બહાર જ પડેલા લાકડાના ટુકડાઓ લેવા ભાગ્યો. આજે તો ફ્લોરના પોર્ચ પર સફાઈ કરવાની હતી. થૅન્ક ગૉડ, લાકડાના ટુકડાઓ લઈ જાય એ પહેલાં કાણું ધ્યાન પર આવી ગયું.
lll
હંમ...
ઠાંસોઠાંસ લાકડાના ટુકડાઓ નાખી દીધા પછી ભારતે પહેલાંની જેમ જ એના પર પ્લાસ્ટર ઑફ પૅરિસનું મિશ્રણ ભરી દીધું અને પછી જગ્યાને સમથળ બનાવવા માટે લેવલ-મશીન પણ હાથથી ફેરવી દીધું. દીવાલ જોઈને હવે કોઈ કહી શકે એમ નહોતું કે ત્યાં પહેલાં એક કાણું હતું.
કામ પૂરું કરી ભારત ત્યાંથી નીકળી ગયો. જોકે આજે તેણે નક્કી કર્યું હતું કે રાતે ફરી કાંદિવલીના ઘરે જતાં પહેલાં બોરીવલી આવી, આ કાણું બરાબર ચેક કરી લેવું, એના ફોટો પાડી બિલ્ડરને મોકલી પણ દેવા. કોઈ કામની બાબતમાં ટીકા કરે એ વાત ભારતને સ્વીકાર્ય નહોતી.
lll
‘વૉટ અ ફ...’ ભારતની આંખો પહોળી થઈ ગઈ, ‘આ, આ કેવી રીતે શક્ય બને યાર... હું, હું બધું મારા હાથે કરું છું ને તોયે અત્યારે...’
અત્યારે એ કાણું ફરી પહેલાંની જેમ ખૂલી ગયું હતું. સવારે ભારતે એમાં ભરી લીધેલા લાકડાના ટુકડાઓમાંથી એક ટુકડો પણ ભારતને દેખાતો નહોતો.
‘આવું, આવું બને જ કઈ રીતે?’
માથા પર હાથ મૂકીને ભારત ત્યાં પડેલા સોફા પર બેસી ગયો. ફર્નિચરને હાથ નહીં લગાડવો એવી સૂચના તેણે જ અહીં મૂકી હતી પણ અત્યારે તેને એવી કોઈ સૂચના સાથે નિસબત નહોતી. તેના મનમાં એક જ વાત ચાલતી હતી કે આવું બને કઈ રીતે?
એક જ શક્યતા હવે બાકી રહેતી હતી કે કોઈ એવું છે જે તેની ગેરહાજરીમાં આ ફ્લૅટમાં આવે છે, પણ કોણ?
આ સૅમ્પલ ફ્લૅટની ચાવી બે જ વ્યક્તિ પાસે હતી.
એક તો પોતાની પાસે અને બીજી ચાવી પારસી રુસ્તમ પાસે. આ બે સિવાય બીજા કોઈ પાસે ચાવી છે નહીં અને સાત પછી રુસ્તમની તો ઘંટડી વાગી જતી એટલે તે અહીં આવે એવું બને જ નહીં.
અચાનક ભારતને ભાસ થયો કે કોઈ દોડીને તેની પાછળથી પસાર થઈ ગયું. ભારત ઊભો થયો અને તેણે જોરથી રાડ પાડી.
‘કૌન હૈ?’
એમ થોડો કોઈ જવાબ આપે?
ફ્લૅટમાં શાંતિ અકબંધ રહી એટલે પોતાનો ભ્રમ હશે એવું ધારી ભારત પેલા કાણા પાસે આવ્યો. આ કાણું હવે તેને ભેદી લાગવા માંડ્યું હતું. ભારતે ધીમેકથી એ કાણા પર આંખ મૂકી અને અંદર જોવાની કોશિશ કરી. અંદર કાળમીંઢો અંધકાર હતો.
ભારતે પોતાનો ચહેરો એ કાણાથી દૂર કર્યો અને હવે તેણે એ કાણામાં હાથ નાખવાનું શરૂ કર્યું.
પહેલાં એક આંગળી, પછી ચાર અને પછી આખો પંજો.
આવું બને કઈ રીતે, આખી દીવાલ પોલી ક્યાંથી હોય?
ભારતના ચહેરા પર અચરજ હતું અને તે હાથ એ કાણામાં ઉતારતો જતો હતો.
છેક કોણી સુધીનો હાથ અંદર ઉતારી દીધા પછી ભારતે હાથ પાછો ખેંચવાનો શરૂ કર્યો અને તેને અનુભવ થયો કે હાથ કોઈએ અંદરથી પકડી લીધો છે!
ભારતે ઝાટકો મારી હાથ ખેંચ્યો પણ હાથ પકડનારામાં પણ જોર હતું. તેણે હાથ છોડ્યો નહીં. ભારતને લાગ્યું કે અંદરથી હાથ ખેંચનારો તેને વધારે નજીક ખેંચે છે. ભારતનો જીવ અધ્ધર થઈ ગયો અને તેણે દીવાલનો સપોર્ટ લઈ હાથ બહાર તરફ ખેંચ્યો. એ જ સમયે અંદરથી હાથ છોડી દેવાયો અને ભારત ઝાટકા સાથે પાછળની તરફ ફેંકાયો.
ભારતને હાશકારો થયો, પણ એ હાશકારો શમે એ પહેલાં જ તેનું ધ્યાન પોતાના હાથ તરફ ગયું. કોણીથી તેનો હાથ છૂટો પડી ગયો હતો.
પહેલાં ભારતની આંખ સામે અંધકાર પ્રસર્યો અને પછી તેના શરીરમાંથી જીવ નીકળ્યો.
(ક્રમશ:)
