અપહરણ (પ્રકરણ ૪)

12 May, 2022 08:07 AM IST  |  Mumbai | Rashmin Shah

‘અચ્છા હુઆ ચંકી પુલિસ કે હાથોં મારા ગયા. વર્ના મેરે હાથોં જાતા... મૈં તુમ લોગોં કે લિયે ચાલીસ પર્સન્ટ ભેજતા થા ઔર વો તુમ લોગોં કો પચ્ચીસ પર્સન્ટ દેતા થા. હરામી, સાલા...’

અપહરણ

‘ભાઈ, સાત સે ઝ્‍યાદા મુઝ સે નહીં હો પાએગા...’
‘ક્યોં, તેરે ભાઈ કો અપને છોટે ભાઈ કી ફિકર નહીં હૈ ક્યા, ઉસે એક બાર પૂછ લો. શાયદ ઉસસે બાકી કે પૈસે હો જાએં...’
‘નહીં ભાઈ, સચ્ચી મેં નહીં હો રહે હૈં. અગર હો જાતે તો આપકો દેને મેં મુઝે ક્યા હર્ઝ હોતા...’
‘ચલ, સાત મેં સૌદા કન્ફર્મ. સાત ખોખાં મિલને પે હમ તુમ્હારા એક હાથ કાટ કર તુમ્હેં છોડ દેંગે... 
હાથ કૌન સા કાટના હૈ વો તુમ ડિસાઇડ કરોગે. રાઇટ હાથ ગયા તો તું લિખ નહીં પાએગા ઔર લેફ્ટ ગયા તો તેરા પિછવાડા કભી સાફ નહીં હોગા.’
‘ભાઈ, પ્લીઝ...’
‘મૈં તેરે કો એક ચાન્સ તો દે રહા હૂં. તુ ચાન્સ લેના નહીં ચાહતા તો મૈં ક્યા કરું...’
‘ભાઈ, સચ કહતા હૂં. સહી મેં ઔર પૈસા હો નહીં રહા...’
‘ચલ, એક કામ કરતે હૈં... અભી હમ સૌદા સાત મેં ખતમ કરતે હૈં, મગર તુમ્હેં એક પ્રૉમિસ કરના હૈ. યહાં સે નિકલને કે બાદ તુમ એક ઐસા આદમી બતાઓગે જિસ કે ઝરીયે હમ તુમ્હારે બાકી કે તીન કરોડ વહાં સે પૂરા કર શકે... તુમ ચાહો તો અપના પૈસા ભી ફિર સે હાંસિલ કર શકતે હો...’
‘અરે ભાઈ, પ્રૉમિસ. ઐસે તો કહીં હૈ હમારે પાસ, જીસકે પાસ સે આપ પંદ્રહ-સત્રહ ખોખે આસાની સ લે સકતે હો.’
‘ડીલ ડન... પૈસે કબ ટ્રાન્સફર હો રહે હૈં...’
‘હો શકે તો આજ શામ સે પહલે હી કરવા દેતા હૂં...’
‘હો શકે? નહીં, આજ સાત બજે સે પહલે પૈસે યહાં, પટેલ ઑનલાઇન મેં ટ્રાન્સફર હો જાને ચાહિએ.’
lll
‘સાબ, મૈંને જો બતાયા થા વો કામ હો ગયા. પૈસે દુબઈ ટ્રાન્સફર હો ગયે ઔર વહાં સે આયે મેસેજ કે મુતાબિક આજ રાત નૌ બજે મનોજ કો ઍરપોર્ટ પાર્કિંગ મેં છોડના હૈ.’
‘તુમ્હારી ઇન્ફર્મેશન કે કારન હી હમ મનોજ સારા કે ફૅમિલી મેમ્બર સે મિલે, પર ઉનકા કહના હૈ કિ મનોજ આઉટ ઑફ સ્ટેશન હૈ, યે કિડનૅપ-સિડનૅપ કી બાત મહઝ દિમાગી તુક્કા હૈ...’
‘સાબ, વો કમ્પ્લેઇન ના કરે તો મૈં ક્યા કરું. મૈં આપ કો યહાં તક કી ઇન્ફર્મેશન દેતા હૂં કિ રાત કો ઍરપોર્ટ પર મનોજ કો છોડને આયેગા ઉસ મેં એક રાજન કા ખાસ આદમી ચંકી ભી હૈ... જો યહાં કા સબ કામ દેખતા હૈ...’
‘અચ્છા... કિતને બજે?’
‘રાત નૌ બજે...’
lll
‘ચંકી કહાં હો...’
‘બસ ભાઈ, નિકલ રહે થે. મનોજ કો છોડને...’
‘મનોજ કો છોડને કે બાદ તુમ તુરંત ઘર ખાલી કર દેના. હો સકતા હૈ, હોશ મેં આને કે બાદ મનોજ શાયદ લોકેશન બતા દે. ઐસા હોને કે ચાન્સિસ કમ હૈ મગર હમે કોઈ રિસ્ક નહીં લેના. અગલા કામ દિલ્હી મેં હૈ. મગર વહાં જાને કિ અભી જલ્દી નહીં હૈ. ચાહો તો તીન-ચાર દિન ઘૂમ કર આઓ પર હા, મુંબઈ મેં કિસી કો રહના નહીં હૈ...’
‘ઠીક હૈ ભાઈ...’
‘સબ કો નયે નંબર દે દિયે ના?’
‘હા, ભાઈ...’
‘ઔર એક ખાસ બાત. ભૂષણ કો અબ અગલે કામ કે બારે મેં કોઈ નહીં બતાએગા...’ 
‘જૈસા આપ કો ઠીક લગે ભાઈ...’
‘ચંકી, બાત મેરી નહીં, બાત હમ સબ કી હૈ. વો સાલા કુછ પૈસોં કે લિયે હમ સબ મેં ઝઘડા કરવા 
સમતા હૈ...’
‘બિલકુલ સહી બાત હૈ ભાઈ...’
‘મનોજ કો છોડ કે તુમ સીધે દિલ્હી ચલે જાના. દિલ્હી મેં તુમ્હેં મનમોહન મિલેગા. તુમ્હે વહાં પે ડ્રાઇવિંગ સીટ પે રહના હોગા. વો કામ જરા ટેન્શનવાલા હૈ.’
‘તબ તો ઝ્‍યાદા મજા આયેગા, ભાઈ...’
‘શાબ્બાશ મેરે શેર...’
lll
મનોજભાઈ, ભાઈને જે પ્રૉમિસ કર્યું છે એ ભૂલતા નહીં...’
‘અરે, એમ થોડું ભુલાતું હશે. સારાનું પ્રૉમિસ એ સારાનું પ્રૉમિસ...’ 
‘અચ્છા, ચલો અબ અચ્છે બચ્ચે કી તરહ કોલ્ડ ડ્રિન્ક પી લો...’
‘મગર અબ ક્યોં...’
‘અપની તર્કબાજી બંધ કરો ઔર જો કહતે હૈં વો કરો...’ 
‘મગર ઇસ મેં આપને...’
‘ક્યોં, અબ ક્યોં તુમે ઝહર દેંગે હમ. અબ તો તુને પૈસે ભી દે દિયે...’ 
‘નહીં, વો થોડે કમ થે 
ઇસ લિએ...’
‘પાગલ મત બન... કોલ્ડ 
ડ્રિન્ક પી...’
lll
‘બસ, ગાડી યહીં રોક દે...’ 
‘યહાં રખેંગે તો કોઈ દેખેગા? મનોજ કો ઘર ભી જાના હૈના...’
‘અરે, ડોર લૉક કહાં હૈ... ઔર મનોજ કા મોબાઇલ ભી તો અબ ચાલુ હૈ.’
‘ઠીક હૈ ચંકી...’
‘કાર મેં કોઈ સુરાગ ના રહે...’
‘પેપર્સ તો કબ કે જલા દિયે. પુલિસ ઔર મનોજ કો કુછ મિલેગા તો યે સૉફ્ટ ડ્રિન્ક કી બૉતલ... કાર સે નિકલને સે પહલે હર કોઈ પરફ્યુમ લગા લે...’
‘ચંકીભાઈ, યે આપ હર બાર યે ક્યોં કરવાતે હો?’
‘પુલિસ કે કુત્તે આ કર હમ કહાં આગે ગયે હૈં યે જાનને કી કોશિશ કરે તો ઉસે સિર્ફ પરફ્યુમ કી 
ખુશ્બૂ મિલે...’
‘બોલના તો નહીં ચાહિએ પર એક બાત તો હૈ, પિછલે કઈ મહિનોં સે પુલિસ સે કોઈ મૂઠભેડ નહીં હુઇ. સાલા, મઝા નહીં આ રહા. જોખમવાલા કામ કરતે હૈં ઔર કોઈ જોખમ તો સામને આતા નહીં. ભરી બંદૂક રખતે હૈં ઔર ગોલી છોડને કા કોઈ ચાન્સ નહીં...’
‘શુકર માન કિ ઐસા નહીં હો રહા. ભાઈ કા પ્લાન હી ઐસા હોતા હૈ કિ કોઈ તકલીફ ના આએ...’
‘ચંકીભાઈ, મેરી સમઝ મેં યે નહીં આતા કિ દુનિયા કે કિસી ભી કોને મેં બૈઠકર ભી ભાઈ મુંબઈ કી પુલિસ કો હૅન્ડલ કર લેતે હૈં...’
‘ગધે, મુંબઈ કી પુલિસ કિ બાત નહીં, ભાઈ પૂરે હિન્દુસ્તાન કી પુલિસ કો ચુટકી મેં હૅન્ડલ કર લેતે હૈં...’
‘ભાઈ કો કભી અપને દેશ કી યાદ નહીં આતી હોગી?’
lll
‘બેટે, ભાઈ કો દેશ કી યાદ ક્યોં આયેગી. સાલ મેં દો-તીન બાર યહાં આ હી જાતે હૈં. યે અલગ બાત હૈ કિ વો નેપાલ ઔર કલકત્તા સે આગે નહીં બઢતે, પર અપનોં કો તો આસાની સે મિલ લેતે હૈં...’
‘સચ?’ 
‘...મૂચ.’
સનનન...
‘યે આવાઝ કહાં સે આઇ?’
‘કહાં સે મતલબ? શાયદ ટાયર પંક્ચર હુઆ...’ 
‘નહીં, યે આવાઝ ટાયર પંક્ચર કી નહીં હૈ...’
‘ચંકીભાઈ, આપ ભી ના ખાલી-પીલી શક કરતે રહતે હો...’
‘શક આદમી કો સોચને કે લિયે મજબૂર કરતા હૈ ઔર ભાઈ કહતે હૈં, સોચને સે હી બુદ્ધિ બઢતી હૈ...’
હા... હા... હા....
‘ચલો, અબ હસના બંધ કરો ઔર ગાડી સે નિકલો. હમેં યહાં રહના નહીં હૈ...’
lll
સનનન...
‘ચંકી, (ગાળ) પુલિસ હૈ... ભાગ... 
‘સબ ભાગો...’
‘આહ, ચંકીભાઈ...’
‘કછિયા...’
‘ચંકી, વો મર ગયા ભાગ...’
lll
‘અરે જીપ તેઝ ચલાના... ક્યા રાજન હર મહિને હફતા ભેજતા હૈ?’ 
‘સા’બ ઐસી કોઈ...’
‘તો (ગાળ) ક્યોં બારાત કી ગાડી ચલા રહે હો ઐસે ચલાતા હૈ. ટાયર પે મહેંદી લગી હૈ ક્યા?’

‘ભાઈ, પુલિસ પીછે હૈ...’ 
‘ક્યાઆઆ...’
‘હા ભાઈ... જૈસે હમને મનોજ કે સાથ ગાડી કો છોડી કિ તુરંત પુલિસને ફાયરિંગ શુરૂ કર દી. શાયદ ઉન્હેં પહલે સે પતા થા...’
‘ભૂષણ કહાં હૈ?’
‘ભાઈ, ઉસે તો સાત બજે હી પટના રવાના કર દિયા...’
‘સાલા (ગાળ), પટના જાને સે પહલે પુલિસ કો ઇન્ફર્મેશન દે કે ગયા... તુમ અભી કહાં હો?’
‘પતા નહીં, મૈં ટૅક્સી મેં હૂં. શાયદ મેરે પીછે ભી પુલિસ હૈ...’
‘બેટા, ટેન્શન મત...’
‘ભાઈ, એક બાર યહાં સે નિકલ જાઉં ઉસકે બાદ ભૂષણ કી તો... 
અરે ભાઈસા’બ, આપને ક્યોં ટૅક્સી રોક દી...’
‘... ... ...’
‘ચંકી, ચંકી... ક્યા હુઆ?’
‘... ... ...’
સનનન...
‘હેલો... ચંકી... ચંકી...’
‘... ... ...’
‘તુમ કૂછ બોલતે ક્યોં નહીં... ચંકી, હેલો... સબ કુછ ઠીક હો જાએગા... હમ તુમ્હેં બઢિયા સા લૉયર...’
‘એય... મુર્દોં કો લૉયર કી જરૂરત નહીં હોતી...’
‘કૌન...’
‘તેરા બાપ... ડીસીપી ઇકબાલ કુરેશી...’ 
‘ઓહ...’
‘ક્યા બાત હૈ, ગોલી યહાં છૂટી ઔર દર્દ વહાં હુઆ...’
‘યે દર્દ નહીં થા કુરેશી. યે શર્મિંદગી થી... ભાડે કે ટટ્ટુ કો ડર્બી મેં ઉતારને કે બાદ મિલનેવાલી હાર કી શર્મિંદગી...’
‘ઘોડા બાતે અચ્છી કર લેતા હૈ, મગર પતા નહીં ક્યોં સહમા-સહમા સા હિન્દુસ્તાન સે દૂર ભાગતા રહતા હૈ. કભી રેસ મેં આ જા, તુઝે ભી ટટ્ટુ સાબિત...’
‘બંધ કર તેરા યે શાયરાના અંદાઝ...’
‘સબ કુછ બંધ હોગા, પર ઇસ સે પહલે સુન, તેરી ગૅન્ગ કે ચાર સાથી હમ માર ચૂકે હૈં ઔર દો પકડે ગયે હૈં. વો લૌંડિયા ભી પકડી ગઈ...’
‘મુઝે કોઈ ફર્ક નહીં પડતા... કૉલેજ મેં ઐસે કંઈ લૌંડે ઘૂમતે હૈં જો મેરા નામ ઇસ્તમાલ કરના ચાહતા હૈ...’
‘તો વો ભી જાએંગે...’
lll
‘ભૂષણ, મુઝ સે બાત ક્યો નહીં કરતા થા...’
‘ભાઈ, મૈંને... મૈંને સુના કિ આપ કો ગલતફહેમી હુઈ હૈ કિ મૈને ચંકી ઔર...’ 
‘બીત ગઈ સો બીત ગઈ... 
બોલ, એક બઢિયા કામ આયા હૈ. કરના હૈ?’ 
‘... ... ...’
‘અચ્છા હુઆ ચંકી પુલિસ કે હાથોં મારા ગયા. વર્ના મેરે હાથોં જાતા... મૈં તુમ લોગોં કે લિયે 
ચાલીસ પર્સન્ટ ભેજતા થા ઔર વો તુમ લોગોં કો પચ્ચીસ પર્સન્ટ દેતા થા. હરામી, સાલા...’
‘મૈં રેડી હું કામ કરને કે લિયે...’
lll
‘ભાઈ, જો આદમી ગદ્દાર થા, જિસને આપ કે છોટે ભાઈ 
જૈસે ચંકી કો ખતમ કર દિયા... 
ઉસે આપને એક બાર ફિર સે 
કામ પે લગા દિયા...’
‘ક્યા કરું બિરજુ, ગૅન્ગ કો ટીકા રખને કે લિયે યે સબ ઝરૂરી હૈ... ગંદા ઝરૂર હૈ પર ધંધા હૈ યે...’

સંપૂર્ણ

columnists Rashmin Shah