વાહ પરદાદી, વાહ!

૧૦૮ વર્ષનાં સાકરબા જાદવ ભલે કમરેથી થોડાંક વાંકાં વળી ગયાં છે, પણ પ્રપૌત્રી હીરલ જેઠવાના સંતાનને રમાડવાની ઇચ્છા જરૂર છે

સાકરબા

જીવનનાં ઉલ્લાસભર્યાં નીરોગી ૧૦૦ વર્ષ પૂરાં કરવાં એ ખરા અર્થમાં જન્મોત્સવ કહેવાય. જોકે સાંતાક્રુઝ ઈસ્ટનાં સાકર ધરમશી જાદવ તો જન્મ શતાબ્દીનેય વટાવી લગભગ ઉંમરના ૧૦૮ વર્ષના પડાવે પહોંચી ચૂક્યાં છે. જીવનની અનેક તડકી-છાંયડી જીરવી ચૂકેલાં સાકરબા આજે કદાચ ભલે થોડાં કમરેથી વાંકાં વળ્યાં છે પણ તેમનું અડીખમ અને જાજરમાન વ્યક્તિત્વ, ચપળતા અને કામ પ્રત્યેની ચીવટ ભલભલા યુવાનોને પણ શરમાવી દેનારાં છે.  

સાકરબહેન મૂળ ઝિંઝુડાનાં વતની. એ જમાના પ્રમાણે લગ્ન સાવ કુમળી વયે થઈ ગયાં હતાં. એક દીકરો અને સાત દીકરીઓનો તેમનો બહોળો પરિવાર. જોકે આજે તો એમાંનાં અમુક હયાત નથી. તેમનો એકનો એક દીકરો નંદલાલ અને વહુ તારાબહેન પણ આજે હયાત નથી. આ નંદલાલ અને તારાનાં બે દીકરા ભરત અને દીપક અને એક દીકરી જયશ્રી ભરત જેઠવા. નંદલાલ જાદવના બે દીકરાઓમાંનો એક દીકરો દીપક અને તેમની પત્ની વિમુ સાથે એટલે કે પૌત્ર અને પૌત્રવધૂ સાથે આ દાદીમા રહે છે.  

પરિવારના તમામ સભ્યોને આપેલો પ્રેમ આજે તેમને માત્ર વ્યાજ જ નહીં, ચક્રવૃદ્ધિ વ્યાજ સહિત પાછો મળે છે. પોતાની તમામ દીકરીઓ, પૌત્રી વચ્ચે પૌત્ર દીપક અને વિમુની એકની એક દીકરી પ્રપૌત્રી હીરલ નિકુંજ જેઠવા તેમની અતિશય લાડલી છે. પરદાદીની લાડલી હીરલ પણ તેમને ‘મહાહેતવાળી દયાળી મા’ જ માને છે. નાનપણમાં હીરલનો પડ્યો બોલ ઝીલનારાં અને હીરલની દરેક ઇચ્છા પૂરી કરનારાં પરદાદીની અધૂરી ઇચ્છાઓ હીરલને પણ પૂરી કરવી ગમે છે. ઉત્સાહથી વાત કરતાં હીરલ કહે છે, ‘મારાં પરદાદીએ ઘણાં વર્ષો એકલાં જીવન ગુજાર્યું છે. મારા દાદા એટલે કે તેમનો દીકરો ૨૩ વર્ષ દુબઈમાં રહ્યાં હતાં. દાદાની ખૂબ ઇચ્છા હતી કે તેઓ ફ્લાઇટમાં બેસે. કોરોનાકાળ પહેલાં જ તેમની ઇચ્છા પ્રમાણે માને અમે પહેલી વાર ફ્લાઇટમાં બેસાડ્યાં. વિન્ડો સીટ હતી. તેમણે ખૂબ એન્જૉય કર્યું. તેમની બૅગ પરનો ફ્લાઇટનો ટૅગ પણ તેમણે હજી કાઢ્યો નથી.’ 

વાતચીત દરમિયાન તેમનો ફોટો આપવા બાબતની વાત થઈ તો તરત જ સાકરબાએ હીરલને ટહુકો કર્યો કે હા, હું તો પહેલેથી જ સારી દેખાઉં છું.

સાકરબા ફિટ ઍન્ડ ફાઇન છે. પોતાનું દરેક કામ જાતે કરે છે. અત્યાર સુધી તો તેઓ પૌત્રવધૂ વિમુને પણ હેલ્પ કરતાં. જોકે હવે કપડાં સંકેલવા જેવું નાનું-મોટું કામ જ કરે છે. તેમની આંખો તેજસ્વી છે. ત્રણેક વર્ષ પહેલાં તેમની આંખે મોતિયાનું ઑપરેશન કરાવવું પડ્યું હતું. ફિઝિકલી ફિટ હોવાની સાથે તેમની મેમરી પણ ખૂબ શાર્પ છે. કોઈ વસ્તુ કે વ્યક્તિને તેઓ ભૂલતાં નથી. ફોન મેમરીને કારણે આપણી યાદશક્તિ બહેર મારી ગઈ છે ત્યારે આ વડીલ આપણને શરમાવી જાય એવાં છે. 

ટાઇમ મૅનેજમેન્ટ પ્રમાણે તેઓ સવારે ચાર વાગ્યે ઊઠીને દિનચર્યા પતાવી ભગવાનનું નામ લીધા પછી જ ચા-પાણી-નાસ્તો કરે છે. નાસ્તામાં બ્રેડ-બટર, પરાઠાં, થેપલાં કંઈ પણ ચાલે. જમવામાં બે રોટલી-શાક, ચમચી જેટલાં દાળ-ભાત ખાય. સાંજે સાતની આસપાસ જમી લે. જોકે સાંજના જમવામાં તેમને વડાપાંઉ, સૅન્ડવિચ, પીત્ઝા, પાસ્તા, મૅગી, હોટેલનું ફૂડ બધું જ ચાલે. જોકે બધું મર્યાદિત પ્રમાણમાં. 

કામમાં પર્ફેક્ટ સાકરમા કપડાં પહેરવાની બાબતે પણ ચીવટ ધરાવે છે. ઘરની વહુ-દીકરીઓને કેવાં કલર કૉમ્બિનેશન અને કપડાં શોભે એ બાબતે પણ તેમનું પૂરતું ધ્યાન રહે છે. આજે પણ તેઓ અપ-ટુ-ડેટ સાડી પહેરે છે અને લગ્ન થયેલી પ્રપૌત્રી હીરલને કાળો કલર ન પહેરવા બાબતે પણ ટોકે છે. 

બાને થોડી હવે ચાલવામાં તકલીફ પડે છે પણ પૌત્ર અને પૌત્રવધૂના પરિવાર સાથે આ વડસાસુ વટથી બહાર ફરવા જાય છે. તાજેતરમાં જ તેઓ મીરા રોડની એક હોટેલમાં જઈ આવ્યાં હતાં. દીપકભાઈના પરિવારને તો સાકરમા પ્રત્યે પ્રેમ અને આદર છે જ. જોકે સાકરમા ફક્ત આ પરિવારનાં જ નહીં, બધાનાં હેતાળ મા બની ગયાં છે. પાડોશી, સગાંસંબંધી બધાંને જ તેમના માટે ખૂબ આદર છે. કોઈ પણ શુભ કાર્ય કરતાં પહેલાં ઘણા લોકો તેમના આશીર્વાદ લેવા આવે છે. 

પ્રપૌત્રી હીરલનો જન્મ થયો એ વખતે તેમણે હીરલ પરણે ત્યાં સુધી મારે જીવવું છે એવી જિજીવિષા દાખવી હતી અને આજે પચીસ વર્ષની હીરલનાં લગ્ન પણ તેમણે જોઈ લીધાં અને હવે તેમની ઇચ્છા હીરલના સંતાનને રમાડવાની પણ છે.